Jeśli jesteś byłym użytkownikiem tego forum i trafiłeś tu, bo zatęskniło ci się za przeszłością...

pitu

jak mówiłem tak właśnie zrobie Cool

miałem wkleić to opowiadanie z forum.funtest.pl ...większość je zna ale dla np. agagagi zamieszczam Very Happy

najpierw pierwsze 2 rozdziały Smile

[początek jest przeterminowany]

Jak już zapewne niektórzy wiedzą [ci, co nie wiedzą - [link widoczny dla zalogowanych] - nowa notka Toli i Ali :/], Blog27 będzie supportem Tokio Hotel na trasie koncertowej w Niemczech.

Teraz krótkie opowiadanie o tym, jak do tego doszło.

Na początku ważne i prawdziwe informacje, które będą uwzględnione w tekście:
- Tata Toli pracuje w firmie fonograficznej...

Zaczynamy .

~*~

Siedziała sama w pokoju płacząc po raz kolejny przy tej samej piosence. Zawsze wzruszała się, gdy tylko słyszała utwór w swoim wykonaniu. Jedyną płytą, jaka była odtwarzana w jej wieży, był krążek o jakże wymyślnym tytule <LOL>. Ściany jej pokoju pokryte były plakatami i zdjęciami z jej podobizną - rzadziej razem z Alą, choć i takie się zdarzały.
Tapetką na jej wściekle fioletowym laptopie, była jej własna podobizna, a testami piosenek Blog27, miała zapisane wszystkie zeszyty i wolne miejsca w książkach. Dni Toli były policzone. Cierpiała na nieuleczalną chorobę - narcyzm.

Właśnie tańczyła w rytm "Hey boy", kiedy wpadła na genialny pomysł.
- Tato. Masz nową misję. - powiedziała, głupio się śmiejąc, jak zawsze.
- Taa? - mruknął niechętnie na sam widok córki.
Był bardzo przejęty jej stanem zdrowia. Kolejne odskoki miał zapisywać w specjalnym dzienniku, by lekarze mogli w końcu zidentyfikować wirus groźnej choroby, która z dnia na dzień pogłębiała swój stan.
- Załatwisz nam trasę z Tokio Hotel!
- Po co?
- Będziemy sławne! Wszyscy nas będą kochać! Tekstów naszych piosenek będą używać jako synetymów do pacierza.
- Synonimów chyba...?
- A co? Ja wróżka? Załatw, tatku, ja muszę być sławna, bo zwariuję. Sam przyznaj. Ja, taka piękność, chodzący ideał o genialnym umyśle z ponadprzeciętnym IQ... Chcę-być-sławna.

Następnego dnia, zrezygnowany ojciec naszej bohaterki udał się do siedziby swojej firmy, by kłopot omówić z przyjacielem.
- ...ślina ciekła jej z ust, a dziurki w nosie się powiększyły. Bardzo się martwię.
- No dobra. Zadzwonię do tego menagera Tokio Hotel. Może przyjmą dwie zdesperowane jako support. Niezłą kasę zgarną za służbę charytatywną. - zaśmiał się głupio.
- I tak ma być. Tolce się wciśnie, że chłopcy z zespołu je zaprosili i po bólu. - odetchnął z ulgą.

2.

Weszła do normalnej klasy - rodzice załatwili jej możliwość chodzenia do zwykłej szkoły, mimo stanu zdrowia. Stanęła na krzesło, z niego weszła na ławkę i krzyknęła głośno:
- Mamy trasę z Tokio Hotel! - z jej ust pociekła ślina.
Widząc obojętność klasy, zeszła z podestu. Każdy był zajęty własnymi sprawami, a ją wiecznie ignorowano bądź wyszydzano.
- Zamknij ten krzywy ryj. Kogo to obchodzi? - spytał skrzywiony blondyn, odrywając się na chwilę od książki.
- Wszystko powiem bratu! Zobaczysz! B-r-a-t-u! MOJEMU! Własnemu! Ty nie wiesz, co to znaczy MÓJ BRAT.
Wyszła z klasy. Wszyscy odetchnęli z ulgą.
Dziesięć minut później wróciła, szarpiąc młodego chłopaka za rękaw.
- No! To jest mój brat! - krzyknęła złowieszczo.
- Cześć. - odparła klasa chórem.
Znali go bardzo dobrze. Tola często się nim wyręczała. Gdyby był taki, jak ona, to może rzeczywiście ktoś by się go bał, ale on dzielnie znosił kaprysy siostry, jako, że była istotą niemyślącą, a już na pewno nie logicznie.
- Tolu, zostaw nas samych. Masz tu pieniążki, idź do sklepiku, poproś panią ładnie o batonika i zapłać. - powiedział powoli, wciskając jej dwa złote w dłoń.
Wyszła.
- No. To dzisiaj w tysiąca? - uśmiechnął się i rzucił karty na biurko.

Do wyjazdu został tydzień. Trasa miała zacząć się na początku lutego. Ala i Tola pakowały się. Czwarty raz z rzędu.
- Weź te różowe getry! Będą pasować do zielonego stanika! - powiedziała Tola, machając częściami garderoby koleżanki.
- A to? Co o tym sądzisz? - spytała Ala, podając dziewczynie jaskrawe niebieskie trapery z logiem ich zespołu.
- No! To jest trędi! - odparła, a jej oczy wypełnił dziki blask. Działo się tam zawsze, gdy myślała. A właściwie - działo się to rzadko, bo tylko wtedy, gdy myślała.
- Tolka, ale my nie umiemy śpiewać... - wykrztusiła Ala w przebłysku mądrości.
- Nic się nie martw. Wczoraj dawałam koncert w łazience do dezodorantu z Biedronki. Też tak zrób i całą publiczność będzie nasza. Podbijemy świat!

~*~

- Mam dla was poprozycję, a właściwie już informację. - powiedział wysoki mężczyzna w długim płaszczu. - Załatwiłem wam support.
- Po co nam support? - spytał znudzony Bill.
- Nie zadawaj głupich pytań. - odparł mężczyzna.
- Wszystko słyszałem. - powiedział Tom, który akurat wyszedł z łazienki. - Wszystko zniosę, tylko nie nasze kopie.
- Ani piszczące fanki. - dodał Gustav.
- Ani napalone małolaty. - dorzucił ze śmiechem Georg.
- To polski zespół. Zaraz, jak to szło... Mam tu zapisane. - menager zespołu wyjął z kieszeni pomiętą kartkę. - Blog27.
- Oryginalne, doprawdy. - rzucił z ironią Bill.
- Dwie nastoletnie Polki. - zamilknął. - Ogarnijcie się trochę, potem przyjdę i omówimy szczegóły.

nom myśle że sie spodoba Razz

agagaga · Gość

fajne

pitu

<mrug>

Dead_Alone

<łzy_szczęścia> <łzy_szczęścia> <łzy_szczęścia> Fajnie było znowu sobie to poczytać Very Happy

agagaga · Gość

a po co te minki?

pitu

chciało ci sie to czytać?!

Tęczowy Kotek Miau-Miau

Żeby głupi miał pytanie Very Happy

xD

agagaga · Gość

bardzo smieszne

Tęczowy Kotek Miau-Miau

No dla mnie śmieszne...

pitu

w sumie dla mnie tesh Smile

Tęczowy Kotek Miau-Miau

No to się cieszmy/śmiejmy pitu razem<lol2> xD

agagaga · Gość

beze mnie:D

Tęczowy Kotek Miau-Miau

No... Jaka szkoda... Confused

.............................
............................
............................

agagaga · Gość

naprawde wielka

Tęczowy Kotek Miau-Miau

No przecież mówię....
...........................................................................